Zajęcia z przedmiotu Socjologia internetu mają stanowić forum dyskusji o najważniejszych i najbardziej aktualnych problemach społecznych, jakie ujawniły się w ostatnich latach pod wpływem rozwoju technologii komunikacyjnych. Wykłady są prowadzone w formie debaty, pod jaką poddane są kwestie takie jak m.in. specyfika pokolenia Z, więzi i społeczności wirtualne czy memy jako źródło wiedzy o rzeczywistości społecznej.
UWAGA! W semestrze zimowym 2023/2024 zajęcia będą miały formę spotkań stacjonarnych. Szczegóły znajdują się w planerze WNPiD.
ORGANIZACJA ZAJĘĆ I LITERATURA
1. Zajęcia organizacyjne / My, dzieci sieci. O specyfice społeczeństwa internetowego
Literatura podstawowa:
P. Czerski, My dzieci sieci, s. 60-62.
Literatura uzupełniająca:
Baran M., Kłos M., (2014), Pokolenie Y – prawdy i mity w kontekście zarządzania pokoleniami, „Marketing i Rynek”, nr 5, s. 923-929.
Jakubowski J., Czachorek Z. (2023), Tajemnica trzech kropek. Jam młodzież szkolna korzysta z komunikatorów internetowych?, Poznań.
Krzyk pokolenia Z. (2022), red. Joanna Malinowska, Białystok.
Tapscott D., (2010), Cyfrowa dorosłość. Jak pokolenie sieci zmienia nasz świat, Warszawa.
Stohnij P. (2020), Koniec alfabetu. Jak być liderem nowej generacji.
Suchecka J., (2023), Pokolenie zmiany. Młodzi o sobie i świecie, który nadejdzie, Warszawa.
2. Awatar, czyli teoria tożsamości społecznej na nowo
Literatura podstawowa:
Szpunar M. , Kultura cyfrowego narcyzmu, Kraków 2016, Rozdz. 4. Cyfrowa odsłona narcyzmu.
Literatura uzupełniająca:
Chmielecki K. , Tekst w sieci obrazów. Internet jako medium zapośredniczonej komunikacji wizualnej, w: Komunikowanie (się) w mediach elektronicznych. Język, edukacja, semiotyka, red. M. Filiciak, G. Ptaszek, Warszawa 2009.
Branicki W. , Awatar jako wirtualne ucieleśnienie lub sztuczna inteligencja, w: Paradoksy internetu. Konteksty społeczno-kulturowe, red. M. Szpunar, Toruń 2011.
Goffman E. , Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa 2009.
Szymański M. J., Kim jestem? Tożsamość jako zadanie w czasach gwałtownej zmiany społecznej, „Lubelski Rocznik Pedagogiczny” 2016.
FILM: Surogaci, reż. Jonathan Mostow (2009)
3. Społeczności internetowe – próba spojrzenia >>głębiej<<
Literatura podstawowa:
J. Jakubowski, Jak zdefiniować społeczności internetowe?, w: Social media i polityka. Organizacja – procesy – finanse, Poznań 2020.
Literatura uzupełniająca:
Ł. Kapralska, Serwisy społecznościowe – nowa forma zbiorowości w Sieci, [w:] Fenomen internetu. t. I, red. A. Szewczyk, E. Krok, Szczecin 2008.
M. Szpunar, Społeczna przestrzeń Internetu – Internet jako medium komunikacji społecznej, [w:] Media – komunikacja – zdrowie. Wyzwania, szanse, zagrożenia, red. B. Aouil, W. J. Maliszewski, Toruń 2008
K. Doktorowicz, Społeczności wirtualne – cyberprzestrzeń w poszukiwaniu utraconych więzi, w: Społeczeństwo informacyjne. Wizja czy rzeczywistość? t. I, red. L. Haber, Kraków 2004.
FILM: The Social Network, reż. David Fincher (2010)
4. Determinizm technologiczny. Smartfon jako narzędzie kształtowania relacji społecznych
Literatura obowiązkowa:
„FOMO. Polacy a lęk przed odłączeniem”, oprac. A. Jupowicz-Ginalska, J. Jasiewicz, M. Kisilowska, T. Baran, A. Wysocki, Warszawa 2018.
Literatura uzupełniająca:
A. Sznajder, Technologie mobilne w marketingu, Warszawa 2014, Rozdz. 3. Marketing-mix przy zastosowaniu urządzeń mobilnych, s. 102-170.
J. Kall, Branding na smartfonie. Komunikacja mobilna marki, Warszawa 2015.
M. Zaremba, Mobile dla menadżerów, czyli jak tworzyć dobre produkty mobilne, Warszawa 2015.
Film: The secret rules of modern living – algorythms
5. Wpływ wieku na korzystanie z sieci – od bachora do seniora
Literatura podstawowa:
K. Lewestam, Zombie w błękitnej poświacie czyli o dzieciach i smartfonach [podcast]
BADANIE „MŁODZI CYFROWI”
Seniorzy w świecie cyfrowym – jak pokolenie 55+ korzysta z Internetu?
Seniorzy w sieci: Potrzeby i kompetencje medialne osób 55+, Towarzystwo Inicjatyw Twórczych, Warszawa 2019.
Literatura uzupełniająca:
B. Maj, Media elektroniczne jako środowisko komunikacyjne współczesnego człowieka, [w:] Komunikacja wobec wyzwań współczesności, red. M. Wawrzak-Chodaczek, I. Jagoszczewska, Toruń 2011.
M. Więckiewicz, Anonimowość w internecie. Złudzenie czy rzeczywistość?, [w:] Media i społeczeństwo. Nowe strategie komunikacyjne, red. M. Sokołowski, Toruń 2008.
Między alienacją a adaptacją. Polacy w wieku 50+ wobec internetu
6. Internet jako lustro? Mem jako narzędzie badania rzeczywistości społecznej
Literatura podstawowa:
M. Kamińska, Niecne memy. Dwanaście wykładów o kulturze internetu. Poznań 2011.
Rozdz. II Uwaga, zaraźliwe memy! Perypetie znaku w internecie, s. 57-73.
Literatura uzupełniająca:
K. Bakalarski, Memy internetowe satyrą polityczną społeczeństwa sieci, Studia Bobolanum 29, nr 2 (2018), ss. 163-186.
K. Marak, Memy internetowe: informacja i transformacja w sieci, w: Netlor: Wiedza cyfrowych tubylców, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2013, ss. 133-165
Memy czyli życie społeczne w czasach kultury obrazu, red. T. Gackowski, K. Brylska, M. Patera, Warszawa 2017.
7. Czy internet jest dobrym narzędziem inżynierii społecznej? Przykład reklamy społecznej
Literatura podstawowa:
Jakubowski J. , Nowe media – nowa reklama społeczna?, [w:] Kampanie społeczne jako forma socjotechniki, red. P. Pawełczyk, Warszawa 2015.
Literatura uzupełniająca:
Cugelman B., Online Social Marketing: Website Factors in Behavioural Change, Wolverhampton 2010.
Dmitruk J., Krzyżanowska K., Skuteczność reklam społecznych w oddziaływaniu na system aksjo-normatywny, „Zeszyty Naukowe SGGW” 2008, nr 68.
Kulkarni A., Impact of endorser and message appeal on the. Success of an online aids PSA, Pune 2009.
Paek, H. J., Hove T., Ju Jeong H., Kim M., Peer or expert? The persuasive impact of YouTube public service announcements producers, „International Journal of Advertising” 2011, nr 30.
8. Ku przyszłości… zmiany społeczne pod wpływem internetu
Literatura podstawowa:
FILM: Black Mirror, Nosedive, Sezon 3., reż. Joe Wright, 2016.
Literatura uzupełniająca:
Ł. Jachowicz. Przyszłość internetu. Zarządzanie, neutralność i wolność słowa w sieci, Warszawa 2013.
ZALICZENIE PRZEDMIOTU
Aby zaliczyć przedmiot, studenci zobligowani są do napisania eseju zainspirowanego jednym z tematów omawianych podczas zajęć. Temat powinien być wcześniej skonsultowany mailowo z prowadzącym (tytuł + ok. 2-3 zdań opisu pracy, najpóźniej do 12 grudnia 2023 r.) i spełniać odpowiednie warunki edytorskie (Times New Roman, czcionka 12, interlinia max. 1,5, min. 5 stron maszynopisu, tj ok. 12 000 znaków bez spacji). Forma pisemna może być zastąpiona podcastową lub video (ok. 15-20 min. nagrania). Praca taka powinna być przesłana na adres mailowy jakub.jakubowski@amu.edu.pl do 10 stycznia 2024 r. Warto wykorzystać Prosty poradnik pisania esejów.
Kryteria oceny:
- Treść (erudycja, nawiązanie do tematyki zajęć, obecność faktów i ich oceny; odniesienia ich do własnych doświadczeń) (60%)
- Forma (czy tekst jest esejem?) (30%)
- Język (10%)
Zasady korzystania z AI w pisaniu pracy:
- Wykorzystanie sztucznej inteligencji jest dozwolone, ale praca powinna być autorska tzn. powinna mieć strukturę stworzoną samodzielnie.
- Należy za pomocą przypisów dolnych (erudycyjnych) zaznaczać fragmenty wygenerowane przez AI
- Osoby korzystające z AI powinny dołączyć do pracy krótki (ok. 5-10 zdań), krytyczny opis zastosowanego narzędzia (jego nazwa, funkcje, które się przydały; elementy, które zawiodły, rekomendacje dla autorów).